“Ik heb elke dag met plezier achter de poorten gewerkt”

Maar liefst 50 dienstjaren en vier maanden werkte Henk Handgraaf bij respectievelijk Hoogovens, Corus en Tata Steel. De liefde voor het bedrijf werd hem met de paplepel ingegoten. Zijn ooms, neven en opa’s werkten hier ook. Zelfs toen Henk met pensioen ging kon hij zijn werk niet helemaal loslaten. Inmiddels doet hij dan ook weer korte projecten voor Tata Steel. Wat hem drijft en waar zijn liefde voor het vak vandaan komt? Henk vertelt.

“Ik kom uit een echte Hoogovens familie”, begint Henk. “Alle mannen van zowel vaders als moeders kant werkten bij het bedrijf. Ik kan me dan ook niet anders herinneren dan dat het op feestjes en verjaardagen altijd over het bedrijf ging. Hoogovens was gewoon een goede werkgever. En je kon hier ook qua functies alle kanten op. Voor mij was het niet meer dan logisch dat ik hier ook ging werken.” 

Liefde voor de Koudbandwalserij 

De families Handgraaf en Slotemaker zaten bij Koudbandwalserij 2, PEVA, Hoogovens, CEMIJ, in het magazijn en bij PEN. Henk volgde hun voorbeeld. “Ik deed de bedrijfsschool, liep meerdere stages en ging aan de slag bij Koudbandwalserij 2, de schone fabriek, zoals we altijd zeggen. Dat vond ik meteen supermooi. Ik begon als bankmedewerker en klom op tot Chef van de Wacht. Ik hield van de fabriek, van de techniek en zag ook altijd werk liggen. Want ook als de productie even stilstond vanwege overcapaciteit was er genoeg te doen rondom de installaties; vegen, opruimen, schilderen. Ik hield iedereen wel aan de gang”, lacht Henk. 

Lekker doorwerken in de nachtdiensten 

Henk vervolgt: “Er is geen dag geweest dat ik met tegenzin naar mijn werk ging. Ik was graag ‘achter de poorten’. En ook ploegendiensten vond ik fantastisch. Het liefst draaide ik de nachtdiensten. Dan had je van niemand last en kon je gewoon lekker doorwerken. Een ander voordeel van die ploegendiensten was dat ik een groot deel van de opvoeding van mijn twee kinderen meekreeg. Dat ik door die wisselende diensten sommige feestjes moest overslaan en teamsporten wel kon vergeten, nam ik op de koop toe.” 

Toch weer aan de slag 

De laatste vier jaar van zijn loopbaan werkte Henk bij Beitsbaan 21, waar hij ook zijn eerste stage had. En daarmee was de cirkel rond, dacht Henk. Toch kroop het bloed waar het niet gaan kon. “Ik was op een symposium toen er recruiters stonden te werven voor de renovatie van Hoogovens 6. Ik merkte meteen dat ik interesse had, maar wilde alleen kortere werken van maximaal vier weken doen. Dat was mogelijk. Inmiddels heb ik al meerdere projecten gedaan, ook bij Koudbandwalserij 2. Daar mocht ik een paar weken op de winkel passen. Geweldig.” 

Geen dag spijt 

Henk was van beide families de één na laatste die bij het bedrijf vertrok. “Geen enkel familielid werkt er nu nog. Ook mijn kinderen niet. Maar dat is goed. Zij hebben hun eigen keuze gemaakt.” Of Henk zelf weer voor Tata Steel zou gaan als hij nu voor de keuze zou staan? “Absoluut. Misschien zou ik wel een andere opleiding doen, maar ik zou meteen weer voor Tata Steel kiezen. Techniek is nu eenmaal het mooiste dat er is.”